IWR6843ARQGALPR موجودی جدید و اصلی قطعات الکترونیکی مدارهای مجتمع میکروکنترلر تراشه های آی سی

سفر سیلیکون به قله
یک سرمایه گذاری شکست خورده: گفته می شود که شاکلی در زمانی که هنوز هیچ کس موفق به ساخت ترانزیستور سیلیکونی نشده بود، فرصت بزرگی در بازار دید.به همین دلیل بود که در سال 1956 آزمایشگاه های بل را ترک کرد تا شرکت خود را در کالیفرنیا راه اندازی کند.متأسفانه، شاکلی کارآفرین خوبی نبود و مدیریت کسب‌وکار او در مقایسه با مهارت‌های آکادمیک او یک کار احمقانه بود.بنابراین خود شاکلی جاه‌طلبی جایگزینی ژرمانیوم با سیلیکون را برآورده نکرد و صحنه برای بقیه عمرش تریبون دانشگاه استنفورد بود.یک سال پس از تأسیس آن، هشت مرد جوان با استعدادی که او استخدام کرده بود، به طور دسته جمعی از او جدا شدند و این «هشت خائن» بودند که قرار بود جاه‌طلبی جایگزینی ژرمانیوم با سیلیکون را برآورده کنند.

ظهور ترانزیستور سیلیکونی

قبل از اینکه Eight Renegades Fairchild Semiconductor را تأسیس کند، ترانزیستورهای ژرمانیومی بازار غالب ترانزیستورها بودند، با نزدیک به 30 میلیون ترانزیستور در ایالات متحده در سال 1957، تنها یک میلیون ترانزیستور سیلیکونی و نزدیک به 29 میلیون ترانزیستور ژرمانیومی.تگزاس اینسترومنتز با 20 درصد سهم بازار به یک غول در بازار ترانزیستور تبدیل شد.

بزرگترین مشتریان بازار، دولت و ارتش ایالات متحده، مایلند از این تراشه ها به تعداد زیاد در راکت ها و موشک ها استفاده کنند و بار پرتاب ارزشمند را افزایش دهند و قابلیت اطمینان پایانه های کنترل را بهبود بخشند.اما ترانزیستورها همچنین در معرض شرایط سخت عملیاتی ناشی از دماهای بالا و ارتعاشات شدید قرار خواهند گرفت.

ژرمانیوم اولین کسی است که در مورد دما از دست می دهد: ترانزیستورهای ژرمانیومی می توانند دمای تنها 80 درجه سانتیگراد را تحمل کنند، در حالی که الزامات ارتش برای عملکرد پایدار حتی در دمای 200 درجه سانتیگراد است.تنها چیزی که می تواند این دما را تحمل کند ترانزیستور سیلیکونی است.
سندونگ فرآیند ساخت ترانزیستورهای سیلیکونی را اختراع کرد و آنها را به سادگی و کارآمدی کتاب های چاپی و از نظر قیمت بسیار ارزان تر از ترانزیستورهای ژرمانیومی ساخت.فرآیند فیرچایلد برای ساخت ترانزیستورهای سیلیکونی به شرح زیر است.

ابتدا، یک طرح با دست ترسیم می شود، گاهی آنقدر بزرگ که یک دیوار را می گیرد، و سپس از طرح عکس گرفته می شود و به یک ورق نیمه شفاف کوچک می شود، اغلب با دو خط سه ورق، که هر یک نشان دهنده یک لایه مدار است.

در مرحله دوم، یک لایه از مواد حساس به نور بر روی ویفر سیلیکونی صاف برش خورده و صیقلی اعمال می‌شود و از UV/لیزر برای محافظت از الگوی مدار از ورق transillumination روی ویفر سیلیکونی استفاده می‌شود.

ثالثاً، نواحی و خطوط در قسمت تاریک ورق transillumination الگوهای ناپیدا را روی ویفر سیلیکونی باقی می‌گذارند.این الگوهای آشکار نشده با محلول اسید تمیز می شوند و یا ناخالصی های نیمه هادی اضافه می شوند (تکنیک انتشار) یا هادی های فلزی آبکاری می شوند.

چهارم، با تکرار سه مرحله بالا برای هر ویفر نیمه شفاف، می توان تعداد زیادی ترانزیستور را روی ویفرهای سیلیکونی به دست آورد که توسط زنان کارگر زیر میکروسکوپ بریده شده و سپس به سیم ها متصل شده، سپس بسته بندی، آزمایش و فروخته می شود.

با تعداد زیادی ترانزیستور سیلیکونی در بازار، Fairchild که توسط هشت خیانتکار تأسیس شد، از جمله شرکت هایی بود که می توانست در کنار غول هایی مانند Texas Instruments بایستد.
یک محرک مهم - اینتل
این اختراع بعدی مدار مجتمع بود که تسلط ژرمانیوم را خلاصه کرد.در آن زمان دو خط فناوری وجود داشت، یکی برای مدارهای مجتمع بر روی تراشه های ژرمانیوم از Texas Instruments و دیگری برای مدارهای مجتمع بر روی تراشه های سیلیکونی از Fairchild.در ابتدا، دو شرکت بر سر مالکیت پتنت های مدارهای مجتمع با هم اختلاف داشتند، اما بعداً اداره ثبت اختراعات، مالکیت پتنت های مدارهای مجتمع را توسط هر دو شرکت به رسمیت شناخت.
با این حال، از آنجایی که فرآیند Fairchild پیشرفته‌تر بود، به استانداردی برای مدارهای مجتمع تبدیل شد و امروزه همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.بعدها، نویس، مخترع مدار مجتمع، و مور، مخترع قانون مور، Centron Semiconductor را ترک کردند که اتفاقاً هر دو از اعضای "هشت خیانتکار" بودند.آنها به همراه Grove شرکتی را تأسیس کردند که اکنون بزرگترین شرکت تولید تراشه های نیمه هادی در جهان است - اینتل.
در توسعه بعدی، اینتل تراشه های سیلیکونی را تحت فشار قرار داد.این شرکت با شکست تگزاس اینسترومنتز، موتورولا و آی‌بی‌ام به سلطان ذخیره‌سازی نیمه‌رسانا و بخش CPU تبدیل شد.

با تبدیل شدن اینتل به بازیگر غالب در صنعت، سیلیکون نیز به ژرمانیوم پایان داد و جایی که زمانی دره سانتا کلارا بود به «سیلیکون ولی» تغییر نام داد.از آن زمان، تراشه‌های سیلیکونی در بین مردم به همان تراشه‌های نیمه‌رسانا تبدیل شده‌اند.