تراشه های آی سی جدید و اصلی JXSQ قطعات الکترونیکی REG BUCK ADJ 3.5A 8SOPWR TPS54340DDAR

چرا تراشه ها (یا تولید الکترونیکی) به جای هادی ها از نیمه هادی ها استفاده می کنند؟

نیمه هادی ها به بخش مهمی از زندگی تبدیل شده اند و استفاده از آنها در همه جا وجود دارد.بدون نیمه هادی ها، رادیو، کامپیوتر، تلفن همراه، تلویزیون، ماشین لباسشویی، بازی های ویدئویی و مطمئناً هیچ چاپ سه بعدی، رانندگی مستقل، پزشکی هوشمند یا فتوولتائیک وجود نخواهد داشت.توسعه سریع اینترنت اشیا همچنین نیمه هادی ها را تطبیق پذیرتر کرده است.

علیرغم تکیه بر فناوری لوله خلاء (لوله های خلاء، که به عنوان لوله های الکترونی نیز شناخته می شوند، به دلایل هزینه بالا، عدم دوام، اندازه و راندمان پایین، با الکترودها و رشته هایی که در داخل آنها رسانا هستند، با نیمه هادی ها جایگزین شدند)، بسیاری از دستگاه های الکترونیکی ایجاد شده.با نگاهی به روزهای گذشته لوله خلاء، تلویزیون ها، گرامافون ها و رادیوها همگی دارای مدارهای لوله خلاء بودند که هر بار که روشن می شدند به چندین دقیقه گرم کردن نیاز داشتند و بسیار ناپایدار بودند.در طول 60 سال گذشته، فناوری نیمه هادی به دستگاه ها اجازه داده است سریع تر، کوچکتر و پایدارتر شوند.

پس چرا برای ساخت این وسایل الکترونیکی به جای رسانا از نیمه هادی ها استفاده کنیم؟

نیمه هادی ها چیست؟نیمه هادی ماده ای است که الکتریسیته را بین یک هادی (معمولاً فلز) و یک عایق (عمدتاً سرامیک) هدایت می کند.نیمه هادی ها می توانند عناصر خالص (سیلیکون یا ژرمانیوم) یا ترکیبات (آرسنید گالیم یا سلنید کادمیوم) باشند.در فرآیند دوپینگ، مقادیر کمی ناخالصی به نیمه هادی خالص اضافه می شود که در نتیجه تغییر قابل توجهی در هدایت الکتریکی ماده ایجاد می شود.

اکثر دستگاه های الکترونیکی بر اساس ترانزیستورها ساخته می شوند که به نوبه خود عملکردهایی مانند تقویت، نوسان ساز و محاسبات را انجام می دهند که همگی توسط نیمه هادی ها انجام می شوند.

پس چرا نیمه هادی ها و نه هادی ها؟

از آنجایی که نیمه هادی ها طیف وسیعی از رسانایی دارند، هادی ها فقط رسانایی بسیار بالایی دارند که همیشه در زندگی روزمره مورد نیاز نیست.با نیمه هادی ها و دوپینگ مناسب می توان رسانایی را بر اساس نیاز تغییر داد.در عین حال، دوپ کردن هادی ها ممکن نیست، که ماهیت غیرقابل کنترل آن، دستیابی به آنچه را دقیقاً مورد نیاز است غیرممکن می کند (تصور کنید هادی ها دارای تعداد زیادی حامل بار هستند و دوپینگ تأثیر کمی دارد).

با فرض اینکه نقاط A و B در یک مدار توسط یک رسانا به هم متصل شده اند، ولتاژی بین آنها وجود خواهد داشت و جریان بین دو نقطه جریان می یابد.هیچ راهی برای کنترل جریان در اینجا وجود ندارد.برعکس، اگر نقاط A و B توسط یک عایق به هم متصل شوند، جریان جریان نخواهد داشت و کار کمی برای جریان دادن جریان وجود دارد (مگر اینکه ولتاژ به حد غیرقابل تصوری افزایش یابد).

با این حال، اگر یک ترانزیستور بین نقاط A و B استفاده شود، یک روش قدرتمند برای کنترل جریان ارائه می دهد.ترانزیستور بین نقاط A و B قرار می گیرد و یک نقطه C جدید اضافه می کند تا اعمال اختلاف ولتاژ بین نقاط C و B باعث شروع جریان بین A و B شود. ) و جریان کم (مصرف برق کم).نمی توان فقط از هادی ها یا عایق ها استفاده کرد.از آنجایی که هادی ها همیشه هدایت خواهند کرد، عایق ها هرگز هدایت نمی کنند و فقط نیمه هادی ها باز و بسته می شوند.

بدون در نظر گرفتن بازیکنان افراطی (بعضی ها می گویند توله ببر انتخاب کنید)، اکثر مردم گربه را انتخاب می کنند.برای بازیکنان افراطی، آیا یک ببر بزرگ را انتخاب می کنید؟دلیل آشکار این است: غیرقابل کنترل و وحشیانه.این بسیار شبیه یک هادی و نیمه هادی است.

ببر = هادی (بدون کنترل بر رسانایی)

گربه = نیمه هادی (رسانایی را می توان با دوپینگ کنترل کرد)

دنیای علم سخت است و هر فناوری که قابل کنترل نباشد دوام نخواهد آورد.