TCAN1042HGVDRQ1 SOP8 توزیع قطعات الکترونیکی جدید اصلی آزمایش شده تراشه مدار مجتمع آی سی TCAN1042HGVDRQ1

1.

PHY یک ستاره در حال ظهور در کاربردهای داخل خودرو (مانند T-BOX) برای انتقال سیگنال با سرعت بالا است، در حالی که CAN هنوز یک عضو ضروری برای انتقال سیگنال با سرعت پایین است.T-BOX آینده به احتمال زیاد نیاز به نمایش شناسه وسیله نقلیه، مصرف سوخت، مسافت پیموده شده، مسیر حرکت، وضعیت وسیله نقلیه (چراغ در و پنجره، روغن، آب و برق، سرعت بیکاری و غیره)، سرعت، موقعیت مکانی، ویژگی های خودرو خواهد داشت. ، پیکربندی خودرو و غیره در شبکه خودرو و شبکه خودروی سیار، و این انتقال داده با سرعت نسبتا کم بر شخصیت اصلی این مقاله یعنی CAN تکیه دارد.

اتوبوس CAN توسط بوش در آلمان در دهه 1980 معرفی شد و از آن زمان به بخشی جدایی ناپذیر و مهم خودرو تبدیل شده است.برای برآوردن نیازهای مختلف سیستم های داخل خودرو، اتوبوس CAN به CAN پرسرعت و CAN سرعت پایین تقسیم می شود.CAN با سرعت بالا عمدتاً برای کنترل سیستم های قدرتی استفاده می شود که به عملکرد بالا در زمان واقعی نیاز دارند، مانند موتورها، گیربکس های اتوماتیک و دسته های ابزار.CAN با سرعت پایین عمدتاً برای کنترل سیستم‌های راحتی و سیستم‌های بدنه که به عملکرد زمان واقعی کمتری نیاز دارند، مانند کنترل تهویه مطبوع، تنظیم صندلی، بلند کردن پنجره و غیره استفاده می‌شود.در این مقاله به CAN پرسرعت می پردازیم.

اگرچه CAN یک فناوری بسیار بالغ است، اما هنوز در کاربردهای خودرو با چالش هایی مواجه است.در این مقاله، به برخی از چالش‌هایی که CAN با آن روبه‌رو است نگاه می‌کنیم و فناوری‌های مربوطه را برای رفع آنها معرفی می‌کنیم.در نهایت، مزایای برنامه های کاربردی CAN TI و محصولات نسبتاً "هاردکور" آن به تفصیل شرح داده خواهد شد.

2.

چالش اول: بهینه سازی عملکرد EMI

با افزایش تراکم وسایل الکترونیکی در وسایل نقلیه هر سال، سازگاری الکترومغناطیسی (EMC) شبکه های داخل خودرو بیش از پیش مورد نیاز است، زیرا زمانی که همه اجزا در یک سیستم یکپارچه می شوند، اطمینان از اینکه زیرسیستم ها همانطور که انتظار می رود کار می کنند ضروری است. ، حتی در مواجهه با محیط های پر سر و صدا.یکی از چالش های عمده ای که CAN با آن مواجه است، بیش از حد انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از نویز حالت معمول است.

در حالت ایده آل، CAN از انتقال لینک دیفرانسیل برای جلوگیری از کوپلینگ نویز خارجی استفاده می کند.با این حال، در عمل، فرستنده‌های CAN ایده‌آل نیستند و حتی یک عدم تقارن بسیار جزئی بین CANH و CANL می‌تواند سیگنال دیفرانسیل مربوطه را تولید کند، که باعث می‌شود جزء حالت مشترک CAN (یعنی میانگین CANH و CANL) ثابت نباشد. جزء DC و تبدیل به نویز وابسته به داده.دو نوع عدم تعادل وجود دارد که منجر به این نویز می شود: نویز فرکانس پایین ناشی از عدم تطابق بین سطح حالت معمول حالت پایدار در حالت غالب و مغلوب، که دارای طیف فرکانس وسیعی از الگوهای نویز است و به صورت مجموعه ای از یکنواخت ظاهر می شود. خطوط طیفی گسسته با فاصله.و نویز با فرکانس بالا ناشی از اختلاف زمانی بین انتقال بین CANH و CANL غالب و مغلوب، که شامل پالس‌های کوتاه و اختلالات تولید شده توسط پرش‌های لبه داده است.شکل 1 زیر نمونه ای از نویز حالت معمولی خروجی فرستنده گیرنده CAN را نشان می دهد.رنگ مشکی (کانال 1) CANH، بنفش (کانال 2) CANL و سبز نشان دهنده مجموع CANH و CANL است که مقدار آن برابر با دو برابر ولتاژ حالت معمول در یک نقطه زمانی معین است.